verwacht het onverwachte

ja m'n laatste blog ging over kamp en hoe weinig zin ik er in had. zo'n blog krijgt natuurlijk een vervolg en misschien is dat vervolg wel tegen je verwachting in. de dag dat we weg zouden gaan was aangebroken en toen ik op de fiets zat had ik nog steeds geen zin. de eerste dagen waren de 14 en 15 jarigen best wel van mekaar gescheiden en vormden er zich groepjes, maar naarmate het kamp vorderde gingen de 14 en 15 jarigen meer met elkaar om. eigenlijk was het kamp alles wat ik van te voren niet had verwacht. het was gezellig, de 14 jarigen waren leuke mensen en de spellen waren ook wel tof zo hadden we een dropping waarbij je eerst in een vrachtwagen moest, wat trouwens niet heel fijn zat. ook hadden we een  avond ik hou van holland, wat voor een hoop humor zorgde. de films die we keken onder andere up waren een minder succes, maar de mensen die met je meekeken maakten een hoop goed. ook de bonte avond en de kampvuren waren heel gezellig. zonder dit kamp had ik nooit nieuwe mensen ontmoet als thimo, jamilla, bram, emma, hugo of myrthe. natuurlijk heb ik nog veel meer mensen ontmoet, maar om nou alle namen erin te zetten zal ik je niet aandoen. elk kamp heeft natuurlijk ook wat nadelen. zo werd ik bijvoorbeeld ziek, het ideale excuus om naar huis te mogen, maar ik vond t zo leuk dat ik bleef. er was hier en daar wat gezeur met mensen, maar ook dat mocht de pret niet drukken. dan was er de laatste nacht nog iemand die niet gewoon snurkte van snoorkguurgh,maar dat ging van SNOOORGHGUUURGH. misschien maakt ze een kans een prijs te winnen in een wedstrijd voor de hardste snurkers. dat ze zo snurkte was voor ons trouwens niet eens zo erg, want het zorgde eigenlijk voor een hoop hilariteit. toen we de laatste nacht hadden gehad en we met onze slaaphoofden aan het ontbijt verschenen kwam ineens het besef dat we bijna weer naar huis konden. aan de ene kant had ik er nogal veel zin in, maar aan de andere kant al die leuke mensen ging ik echt wel missen. toen alles geschrobd en gesopt was en de ouders ons kwamen halen had ik ineens weer veel minder zin om weg te gaan. de mensen die daar waren zal ik zeker gaan missen, maar niet voor lang, want ik denk dat er een hoop nieuwe vriendschappen tussen zitten. 
wat ik je mee wil geven is dat je kansen moet aangrijpen. ookal heb je er weinig of geen zin in probeer het toch. als jij je opensteld voor leuke dingen dan pas kan het wat worden en bovenal als je de kans krijgt mee te kunnen op kamp pak die kans en geniet! ik weet namelijk zeker dat je dan geen spijt zult krijgen.


lots of love
Denise

beloofd is beloofd

shit dacht ik toen ik op de klok keek, het was tien voor tien en ik moet m'n tas nog inpakken en nog een blog schrijven. waarom ik zo gehaast ben met een blog schrijven? ik had thomas beloofd er eentje te schrijven voor we op kamp gingen. en ja je beloftes kom je nou eenmaal na. nou goed ik moet dus ook m'n tas nog inpakken dus ik hoop dat je als lezer niet zoveel van deze blog verwacht.     morgen ga ik op kamp van de kerk. de eerste reactie van bijna iedereen als je verteld dat je op kamp gaat is: ' aaah wat leeuk' en elke keer reageer ik opnieuw met dat ik er geen zin in heb. ik ben gewoon echt niet geschikt voor kamp. wat dat betreft ben ik echt een ontzetten tutje. ik ben gewend aan luxe en ik ben eigenlijk heel erg vaak te vinden achter m'n laptopje of de tv. dat mis ik dan nog niet eens zo erg op kamp, want vaak wordt je toch bezig gehouden. ik mis altijd wel de hygiëne. ik ben nogal gewend aan elke ochtend een frisse douche te nemen in onze schone douche en we hebben een wc die je niet met minstens 20 mensen hoeft te delen. op school ga ik bijvoorbeeld bijna niet naar de wc, maar 6 dagen niet naar de wc gaan of niet douchen lijkt me ook niet bepaald een succes. mensen denken ook als ik er geen zin in heb waaarom ga je dan mee? nou dat kan ik heel makkelijk uitleggen. vorig jaar ging ik niet mee en toen maakte ik de belofte dat ik dit jaar wel mee zou gaan. en ja belofte maakt schuld, dus ga ik zo maar eens met frisse tegenzin m'n tas inpakken om morgen op kamp te gaan. 
lieve lezer, mijn boodschap aan jou. kijk uit met wat je beloofd, want voor je het weet krijg je er spijt van. en wanneer je iets beloofd kom je belofte dan na, want niet is vervelender dan mensen die hun beloftes niet nakomen.

lots of love
Denise

be happy for this moment, this moment is your life.

als je mn blogs wel eens eerder hebt gelezen zul je ongetwijfeld gemerkt hebben dat ze steeds vrolijker worden. nouja of je hebt t niet gemerkt en dan vertel ik het je nu gewoon. er zijn veel mensen ongelukkig, want mensen maken nogal wat mee in hun leven. dat is opzich best wel logisch, want je verliest mensen in het leven of er gebeuren dingen die je liever niet wil dat er gebeuren. maar op de een of andere manier kwam ik tot inzicht dat ik meer moet genieten van m'n leven. niet alleen ik, maar meer mensen zouden dat moeten doen! eigenlijk klinkt het heel simpel, je moet meer genieten. er zijn alleen wel een paar belangrijke dingen voor nodig. 1. je moet jezelf kunnen zijn, als dat niet het geval is denk dan eens heel goed na waarom je niet jezelf bent, 2. je moet praten met mensen als dingen je dwars zitten, dit zorgt er namelijk voor dat je beter in je vel komt te zitten en dat maakt je ook vrolijker. en tot slot een heel belangrijk punt namelijk goede vrienden. zonder goede vrienden heb je totaal geen lol en kun je niet jezelf zijn, waardoor je weer niet kunt praten over dingen. ik zal je vertellen dat ik bijvoorbeeld echt geen leven zou hebben zonder josca, dat kind is echt knettergestoord, ik kan ontzettend met der lachen en ook met der praten, of neem mirjam, ja we hebben wel eens wat mindere momentjes gekend, maar hé uiteindelijk is onze vriendschap wel heel sterk geworden. doordat ik lieve vrienden om me heen heb waar ik zo een hele nacht mee doorhaal gaat mn leven eigenlijk superlekker. ik zou je dan ook eens aanraden als je je ongelukkig voelt over dingen om je vrienden op te zoeken en je hart eens lekker te luchten.
mijn boodschap voor jou is wordt gelukkig, want je leeft maar 1x en je weet nooit voor hoelang, dus geniet van alles alsof er geen volgende dag komt, want dat maakt je leven mooi!


lots of love
Denise 

van de bus missen tot een nieuwe kledingstijl

zoals ik in mijn blog over het boerenfeest al eens eerder heb genoemd krijg je in het leven te maken met nieuwe ervaringen. ik zal hier weer eens op verder ingaan, want ik was samen met marieke aan het logeren bij roos. marieke en ik hadden van te voren al een grote fantasie. we zouden gaan chillen met wat gezellige mensen. uiteindelijk bleek er eentje niet te mogen. en marieke en denise met hun grote bek zouden het wel oplossen. zo stapten wij gisteravond om kwart over 6 keurig op de bus richting stadshagen. in stadshagen kwamen we ook nog veilig aan, maar eenmaal daar wisten we niet heel goed meer wat we nou precies ons plan was. we hadden afgesproken rond zeven uur bij roos te zijn, maar we wisten op een gegeven moment dat het ons niet zou lukken. uiteindelijk   kwamen we erachter dat raoul ook niet meer kon, maar aangezien we in stadshagen op de bus zaten te wachten na onze mislukte reddingsactie kwam hij even gezellig bijkletsen. vervolgens zaten we al een behoorlijke tijd op de bus te wachten die niet kwam, waardoor roos haar vader ons uiteindelijk maar opgehaald heeft. toen we uiteindelijk goed en wel 2 uur te laat bij roos aankwamen werden de chillplannen ook maar gewijzigd. het originele plan was dat de jongens naar hasselt zouden komen, maar het liep allemaal iets anders waardoor we toch maar naar zwolle gingen met de bus. we hielden de hele tijd vol dat we absoluut niet onze bus gingen missen, maar vervolgens toen we bij het busstation aankwamen reed net de allerlaatste bus naar hasselt weg. ja zoiets overkomt alleen ons. gelukkig werden we nog wel even door de jongens naar stadshagen gebracht wat weer een stuk lopen scheelde, maar alsnog liepen we 13 km in het donker en bij elk eng geluid zette ik het op een lopen waarbij ik marieke en roos achter me aan trok. toen eindelijk na goed  2 uur lopen kwamen we om kwart over 2 in de nacht aan bij roos. de nacht zelf was erg geslaagd met films als nemo en charlie and the chocolate factory en ook de vele kussen en kietelgevechten die plaatsvonden. kortom de nacht was gevuld zonder ook maar 1 minuut slaap. de volgende morgen om kwart voor 9 zaten we echter alweer in de bus naar zwolle om te ontbijten bij de mac met een bakje fruit. daarna werd er flink geshopt op kleren, schoenen, make up en sieraden. en dankzij lieve marieke durfde ik eindelijk eens wat nieuws op het gebied van kleding uit te proberen. 
en uiteindelijk liepen we met tassenvol terug naar de plekken waar we heen moesten en zo eindigden twee gezellige dagen en werden de kleine probleempjes uiteindelijk tassen vol shopwaar. 
lieve lezer, ik wil je heus niet zeggen dat je expres je bus moet missen, maar doordat wij die bus misten hebben we 13 km lang gepraat en we hebben weer een nieuw avontuur meegemaakt en ik ben een kledingstijl rijker, marieke een paar heftige schoenen en roos een lading nieuwe make up. zo zie je maar weer na regen komt zonneschijn.


lots of love
Denise

geniet van alle mooie momenten

je kent het wel, van die momenten dat alles in je leven weer eens positief lijkt ik zal je vertellen over mijn momentje. je moet van die kleine momentjes genieten. ze zullen vast wel weer overgaan. soms na 5 minuten soms blijven ze dag en met veel geluk zelfs langer. sommige dingen gebeuren in het leven. zo krijgt ieder mens bijvoorbeeld wel eens ruzie, maar dat een ruzie een vriendschap van 10 jaar in 1 klap weggooit is best triest. maar als je maar blijft geloven dat dingen goed komen. nee dat heb ik niet altijd gedaan,maar wel vaak. dan is er een grote kans dat het ook echt goed komt. je moet veel mensen vergeven in het leven en je moet ook hopen dat mensen jou zullen vergeven, want de fout ligt echt niet altijd bij een ander. zo was er ook een wonder dat ik een tijdje geleden een mailtje kreeg. het was een mailtje van een vriendin die ik door een stomme ruzie ik moet toegeven lieve lezer dat ik niet meer precies weet wat er is gebeurt en eerlijk gezegd hou ik dat liever ook zo. in ieder geval ze stuurde me een mailtje en dat mailtje heb ik beantwoord en zo gingen er nog een paar mailtjes heen en weer. gek genoeg kunnen kleine dingetjes je aan het denken zetten en daarom besloot ik nu maar eens contact te zoeken. en nooit verwacht maar toch gebeurt het is niet ongemakkelijk of vervelend, nee het is gewoon gezellig. we kunnen nog steeds samen lachen. en ineens bedacht ik me door het gesprek met haar dat ik hier een blog over kon schrijven, want fouten die ik maak hoop ik dat jij niet zo zult maken als ik. want ik wil jou laten delen in mijn ervaring en daarom wil ik je iets meegeven.
iedereen maakt wel eens ruzie, maar er is een tijd van ruzie maken en ook tijd om het goed te maken. kies voor afstand en wacht tot het goed voelt om contact te zoeken. ga geen oude koeien uit de sloot halen, maar zoek leuke herinneringen op en ga daar verder, want een goede vriendschap vergooi je niet, maar bovenal geniet van alles en ga door tot het einde<3 


lots of love 
Denise 

van boerenangst tot gezellig boerenfeest.

in je leven krijg je te maken met veel nieuwe ervaringen en zo kreeg ik gister te maken met iets totaal nieuws. ik had gister namelijk een feest. wat heeft ze nog nooit een feestje gehad denk je nu, maar nee ik heb al heel wat feestjes achter de rug, maar niet zo een als gister. wat het feest van gister zo anders maakte? het was een echte boeren party. ja daar moet je net mij heen sturen met m'n angst voor boeren. -stiekem heb ik eerst ikweetniethoeveel smoesjes bedacht om niet te hoeven, maar goed niks hielp dus ik moest wel- gelukkig ging ik samen met jacolien, maar toen we daar binnen kwamen was het eerste wat ik dacht:'heelp haal me hier weg.' helaas m'n ouders waren er al vandoor, maar ik ben blij dat ik gebleven ben. ik ben zo stads als het maar kan en heb nooit wat te maken met boeren dus ik voelde me eerst niet bepaald thuis. ik ben altijd gewend als we mensen geld geven dan zit het altijd eigenlijk in een kaart of een envelopje, maar hier niet. nee er kwamen mensen binnen ze feliciteren de jarige en dan komen de portemonnees tevoorschijn en krijg je uitspraken van:'ik zal eens kijken wat ik heb' of 'even kijken of ik het gepast heb hoor.' nou dat was de eerste nieuwe ervaring, maar vervolgens blijven ze niet even met de jarige kletsen, maar liepen ze naar een of ander opblaasbadje waar biertjes in stonden. ze haalden er een biertje uit en laat het feest maar beginnen. wat me wel opviel bij dit feest was dat deze mensen eigenlijk met iedereen omgaan, dat geeft toch wel een bepaalde gezelligheid. toen ik de boeren in het begin hoorde praten voelde ik me eerst niet heel erg op m'n gemak, maar alles went. en toen er iemand langs liep met op z'n shirt een tekst :'ik bin en blief een boer' of iets wat er op leek haha dacht ik wel dit meeeen je niet. vervolgens kwam marloes met de boodschap dat er serieus mensen met klompen liepen, maar het zijn ook gewoon mensen. en ze komen zoals ze zijn. mijn respect hebben ze. en ik denk dat dit ondanks al m'n nieuwe ervaringen en dat ik me eerst totaal niet op m'n gemak voelde  dit een gezellig feest was en dat je met boeren ontzettend gezellige feesten kunt hebben.
wat ik je wil meegeven is dat je in het leven nou eenmaal nieuwe dingen gaat leren meemaken. de ene keer zal het beter uitpakken dan de andere keer, maar als je het niet probeert zul je nooit weten wat je allemaal hebt gemist. 

heb ik dit? heb ik dat? heeelp.

elk jaar is het weer hetzelfde liedje. de zomervakantie betekend op vakantie gaan en je koffers in moeten pakken. ik weet gewoon nooit wat ik mee moet nemen. in eindig steevast met een tas op de grond en ál m'n kleren, toiletspullen, make-up, muziek, boeken, en nog meer spullen op m'n bed. als ik dan naar de hoop spullen kijk en vervolgens een blik werp op m'n tas kan ik wel janken, want dat past natuurlijk nooit. dit jaar gaan we gelukkig maar een paar dagen op vakantie, daarom heb ik goede hoop dat het stiekem allemaal wel gaat passen, maar ik ben zo bang om iets te vergeten. het liefst zou ik m'n hele kledingkast gewoon mee willen nemen, maar dat kan gewoon niet. elk jaar op vakantie besef ik me ineens dat ik bepaalde kleren aan wil die ik nooit draag en daarom niet mee heb genomen. als we op de heenweg zijn richting het land waar we dat jaar weer naartoe gaan is het altijd hetzelfde liedje:' heb ik dat wel mee? en dat? en dat? shit dat heb ik thuis laten liggen.' leer je dat dan nooit af kun je je afvragen, maar nee. ik begin ten eerste altijd pas de dag van te voren met inpakken, terwijl ik eigenlijk een week van te voren zou moeten beginnen. vervolgens denk ik alweer aan zoveel dingen dat ik alweer vergeten ben wat ik nog meer mee moet nemen. daarom heb ik besloten dit jaar een vakantiechecklist te maken. dan weet ik in ieder geval dat ik alles heb.

geniet van je vakantie en heb geen vakantiestress. pak optijd in en werk met checklisten dat is en blijft de beste methode. een hele fijne vakantie <3 

lots of love 

de ware?

ik kreeg laatst de vraag of ik misschien eens een blog wou schrijven over de ware. Misschien moet ik iets minder snel ja zeggen, of ik moet gewoon meer uitzoeken over die onderwerpen, want of ik veel weet over de ware? niet echt. nu  heeft iedereen het altijd wel over de ware liefde enzo, maar ik denk dat je ook wel ware vriendschappen kunt hebben. de ware betekend voor mij iemand die er altijd voor je is, waar je mee kunt lachen en huilen, iemand waar je de rest van je leven van zult houden en andersom. sommige van m'n vrienden en vriendinnen hebben verkering en ik denk dat daar wel wat stelletjes bij zitten die de ware zijn voor mekaar, maar ja wat weet ik daar nou van? ik ben 100% single en niet eens verliefd. ik weet trouwens niet eens of ik zelf in ware liefde geloof, maar ik weet dat genoeg mensen dat wel doen en die mensen gun ik dan ook echt de ware liefde. ik geloof wel in ware vriendschappen. want ware vriendschappen heb ik absoluut. ik heb misschien vaak ruzie, ik ben niet altijd even aardig en soms ben ik gewoon echt niet uit te staan, maar de mensen die ondanks al mijn slechte buien om me geven ja dat zijn mijn ware vrienden. ik weet dat deze vriendschappen niet zullen stoppen als je niet meer bij elkaar in de klas zit ofzo. ik denk zelfs dat sommige van mijn vrienden nog steeds mn vrienden zijn als ik oud en verrimpeld ben. ik denk trouwens niet dat je de ware vriendschap of liefde vindt als je gaat zoeken. ik denk dat het mensen zijn die je tegenkomt omdat dat zo moet zijn. of ik ooit in de ware liefde ga geloven? ik zal het wel merken in de toekomst.
wat ik je wil meegeven op deze zondag is dat de ware niet alleen maar liefde is, maar dat het ook gewoon een geweldige vriendschap kan zijn. de mensen die altijd om je geven en je altijd steunen dat zijn ware vriendschappen en misschien zit daar wel de ware liefde bij.


lots of love
Denise 

HAPPY BIRTDAY SANNE ;3

je hebt van die dagen dat er hele leuke dingen zijn en het toch niet mee zit. wat ik bedoel? een van m'n allerbeste vriendinnetjes is jarig -sanne hierbij nogmaals m'n felicitatie- en wat gebeurt er? ik wordt ziek. nou ja ziek, m'n keel voelt als een dikke opgengeschaafde vinger  en rechtop zitten is ook niks. anyway m'n lieve vriendinnetje is nog steeds jarig dus ik hoop lieve sanne dat je met volle teugen van deze dag geniet en ik maak het nog goed. je taart hou je sowieso nog van me tegoed en ik zorg dat wanneer ik beter ben -dat moet morgen zijn van mij- en jij een keer thuis bent ik m'n kado sowieso nog kom brengen. ik zal je even vertellen wat die lieve sanne met haar eindelijk 15 jaartjes voor me betekend. ze is een topwijffie, want ze staat altijd voor je klaar. ze kan samen met laurin geweldige feestjes geven -afgelopen vrijdag was meer dan gezellig met jullie- ze is knettergek, op een positieve manier dan, want ze doet alles waar ze zin in heeft of t nou normaal is of niet. ze eet alles wat los of vast zit, maar daardoor kunnen we altijd met haar lachen. en ik denk dat sanne de komende jaren alleen nog maar gekker en gezelliger zal worden, want lieve sanne in mijn hartje zit je en daar kom je voorlopig niet meer uit. 


ook wanneer je op de een of andere manier verhinderd wordt tot leuke dingen, je moet er het beste van maken. je moet niet je hoofd laten hangen. je moet doorgaan en op een ander moment verder feest vieren. 


lots of love
Denise 

vakantiee.

het moment waar je al naar uitkijkt vanaf het moment dat je de eerste stap in school zet. precies ik heb het over niets minder dan ze zomervakantie. al weken stond er op twitter, hyves en andere sites bijna vakantie bijna vakantie. vandaag was het dan éindelijk zo ver. alleen het klinkt allemaal supervet YESH we hebben vakantie, maar als het eenmaal zo ver is is dat natuurlijk super, maar van te voren lijkt het toch allemaal meer voor te stellen. ik ben gek op vakantie beetje uitslapen, chillen, niksdoen en bruin worden -hoewel dat in mijn geval 9 van de tien keer rood is- ook vakantie heeft zo z'n nadelen. ik ga bijvoorbeeld m'n lieve knettergestoorde vriendinnetjes stuk voor stuk missen. we spreken natuurlijk wel vaak af en zo maar toch. aan de andere kant de mensen aan wie ik een bloedhekel heb zie ik heerlijk een tijd niet en die zal ik ook zeker niet missen. zo zie je maar weer dat de voordelen van vakantie de kleine nadelen zullen overwinnen. eigenlijk gaan mijn vakantie's altijd hetzelfde. ik stop m'n dagen vol met leuke dingen en plan dan ergens ook een rust dag in, op die dag krijg ik altijd ineens de vreselijke behoefte weer naar school te willen. die gedachte is al gauw weer weg als ik eenmaal op school zit. dan begint alle ellende van voor af aan weer en verheug ik me weer net als elk jaar op dat langverwachte woord VAKANTIE. 
tuurlijk heb ik nog een kleine boodschap voor je. geniet van je vakantie, want het is maar een paar weken per jaar. maak van deze weken de mooiste van je leven, want voor je het weet zit je weer midden in het huiswerk.


lots of love
Denise 

De wet van Murphy

soms heb je van die dagen dat alles tegen zit. drie keer raden wie er zo'n geweldige dag had deze 5 juli. juist ik dus. opzich begon de dag nog niet eens zo slecht. we hadden veldwerk in hattem en het ging goed tot we moesten gaan kanoën. meteen de weg naar het kanoën toe liep al niet zo soepel. eerst kwam mirjam erachter dat haar ketting eraf lag. ketting erop en met een kleine vertraging richting gym dus. tot we op het zandpad kwamen en mirjam haar band lek bleek te zijn. mirjam mij gister uitlachen om m'n bandenplakset en wie had m nodig? goed na nog meer vertraging moesten we mirjam achter laten met 2 meisjes en moesten we naar gym. toen we daar aankwamen en we net in de kano zaten kwamen die oh zo lieve jongens uit onze klas ons zeiknat maken. heel fijn, maar daar bleef het niet bij, want we werden zonder pardon uit onze kano geduwd. a fijn toen ik op het droge lag te spartelen kwam de misselijkheid op dankzij het vieze water. toen we eindelijk verder konden bleken m'n sleutels weg dus mochten heidi en ik ze gaan zoeken onder geschiedenis. we zijn hattem wel tien keer doorgefietst, hebben allerlei tassen overhoop gehaald en zijn weer bij de kano's gaan kijken, maar helaas niks te vinden. tot overmaat van ramp vielen we ook nog van heidi's fiets af, nou toen kon m'n dag echt niet meer stuk. en dat nog wel op de dag dat ik positief zou denken. gelukkig kwam m'n vader me om half 5 halen en die vertelde me de wet van Murphy. dat houdt in dat alle ellende tegelijk komt, nou laten we hopen dat ik voorlopig m'n portie ellende heb gehad en dat ik niet een nieuwe schuur, huis, fiets en kluissleutel hoef aan te schaffen.
oh en ondanks al mijn persoonlijke geklep heb ik ook nog een boodschap voor je. leef je leven en geniet ookal heb je zo af en toe te maken met de wet van Murphy, maar dat is gelukkig maar tijdelijk.


lots of love 
Denise 

wat er niet is kun je niet overwinnen

iedereen heeft er op z'n minst één. misschien twee of drie en sommige mensen wel meer. ik heb er denk ik best veel, maar ik heb er vorige week vrijdag één overwonnen. dat gevoel dat je dan krijgt dat is waar je het voor doet. ik heb voor het eerst in m'n leven een fotoshoot gedaan. samen met m'n beste vriendinnetjes. ik durfde eerst niet en ja dat is terug te zien op de foto's haha, maar niemand kan van me zeggen dat ik het niet heb gedaan. ik denk dat het gezond is om angsten te hebben. als je geen angsten zou hebben in je leven valt er niks te overwinnen. ik ben iemand die over veel ontzettend negatief denkt. het glas is altijd halfleeg in mijn ogen. mijn angst voor spinnen heb ik bijvoorbeeld half overwonnen. alleen kleintjes, die grote ren ik nog voor weg haha. ik hoor veel verhalen daaruit weet ik dat heel veel meisjes en ook jongens van mijn leeftijd onzeker zijn, maar waar komt dat door? dat komt door de angsten. je wordt onzeker zodra je bang bent. bang voor spinnen? nee. bang dat mensen je kunnen pakken op je onzekerheden. hoe denk je dat het komt dat veel meiden een eetstoornis ontwikkelen? dat komt omdat ze stuk voor stuk bang zijn dat ze worden afgekeurd op hun uiterlijk. 
of ik nog meer angsten ga overwinnen? ik hoop het. ik ga in ieder geval weer een plan verzinnen om één van m'n laatste ruzies, waarin ik nogal geneert wordt op te lossen! dan zullen we verder zien.
angsten zijn er om te overwinnen, want in je leven moet je lef tonen. je moet de spanning in je leven houden en bovenal verleg je grenzen op een positieve manier.


lots of love
Denise 

vreemde pannenkoeken

ja zoals ik dus al eens heb uitgelegd met gekke vrienden heb je te gekke tijden. gister werd het me weer eens duidelijk met wat voor vreemde mensen ik omga. ik had samen met sanne, laurin en marloes een fotoshoot. dus wij gingen eerst even eten halen en we gingen pannenkoeken bakken. erg groot succes trouwens, want de keuken werd één groot slagveld. nou uiteindelijk na een uur en kwartier stond er een keurige lading pannenkoeken. de pannenkoeken waren opzich best goed te eten, maar al gauw kwam sanne met haar vreemde verhalen. ja sanne heeft een beetje aparte eetgewoontes, maar ondanks dat houden we gewoon van der. ze kwam ermee dat pindakaas op je pannenkoeken echt heel lekker was. en zonder het te proberen kwamen we niet verder dan ' iel, gadver, dat éét je toch niet?' en meer van die afkeurende geluiden. toen we net waren bekomen van sanne en haar pindakaasopdepannenkoek idee kwam ze alweer met het volgende rare idee. m'n moeder en broer eten nog wel is ananas met slagroom op de pannenkoek en toen sanne vroeg of dat lekker was antwoordde m'n moeder: ' ja ananas of aardbeien met slagroom zijn lekker op je pannenkoek.' helaas hadden we geen aardbeien, maar sanne improviseert wel wat dus die smeert eerst een lading jam op der pannenkoek en vervolgens nog een laag slagroom er over heen. stuk voor stuk zaten we gespannen naar sanne te kijken of ze het zou uitspugen, maar nee hoor het enige wat sanne zei was: ' OOOOOH DIT IS ECHT HEERLIJK, OH DIT MOET JE PROBEREN, OOOH DIT GA IK THUIS OOK DOEN JOH. ' eerst probeerden marloes en laurin het, maar ik bleef bij m'n punt dat ik noooit jam en slagroom op een pannenkoek zou smeren. hoewel ik nog geen 5 minuten daarna aan een pannenkoek met slagroom zat en ik moet toegeven dat is écht heel erg lekker. 
wat ik dus wil zeggen, pannenkoeken is net als het leven. voor je mensen gaat veroordelen of in mijn geval pannenkoeken leer ze eerst kennen. je kunt niet oordelen over iemand of iets die je niet kent. 


lots of love.

ren vlieg spring dans.

ja het is bijna zomer woehoe, maar dat betekend nog even tot de vakantie dus de motivatie zakt iedereen tot diep in de schoenen. dus ik denk jongens net voor de vakantie we gaan er nog even voor, maar blijkbaar ben ik de enige die dat denkt. toch ga ik het onmogelijke proberen. ik ga jou motiveren om te gaan leren je laatste weken door te komen en dat soort motivatie. mijn motivatie komt door mijn lieve vader. ik zag namelijk op internet een superleuk adidasvest wat ik ontzettend graag wil. toen kwam mn vader met de deal: weetje als jij op je eind rapport geen onvoldoendes gemiddeld staat krijg jij van mij dat vest. geweldige motivatie dus. dus spring van je stoel, ren van de trap of zoek in ieder geval één van je ouders op en sluit een geweldige deal. en ja dat werkt echt perfect. ja ik heb aan het probleem gedacht dat niet alle ouders daar aan mee willen werken. ik dat geval moet je weddenschappen aangaan met klasgenoten, vrienden, schoolgenoten, familie en ga zo maar door. mocht je nou geen weddenschappen willen aangaan of iets dergelijks wij zitten bijvoorbeeld midden in de leerarrangementen en bijvoorbeeld voor biologie mochten we zelf iets kiezen qua vormgeving. ik ben gek op schrijven vandaar dat ik er voor koos om een verhaal te maken en ik zweer ik heb bio nog nooit zo leuk gevonden.
wat ik je aanraad ga opzoek naar een motivatie die werkt voor jou en maak van je laatste weken een feest, want veel van de mensen waar je nu nog van kunt genieten zie je de komende weken niet meer, dus ren, vlieg, spring, dans en zoek jou motivatie en maak die laatste weekjes even een groot succes.


lots of love

Geschrobd en Gesopt.

het leek voor mij in plaats van vaderdag wel goede gesprekken dag. oke beetje overdreven, maar ik heb vandaag wel twee goede gesprekken gehad. als eerst vanmiddag toen sprak ik Gerwin weer eens, en we hebben eindelijk gepraat en dat voelt goed. stiekem ben je dan trots en denk je yeeeeah een vriendschap gered. toen kreeg ik een superlieve sms van Sanne die me even vertelde dat ze ontzettend veel zin had in de shoot van vrijdag. -want je geloof het of niet we gaan een heuse fotoshoot doen samen met Laurin en Marloes- dus sanne en ik een beetje gezellig heen en weer smsen wat overigens niet zo slim was, want ik had vorige maand een telefoonrekening waar je u tegen kunt zeggen. het kwam er in ieder geval op neer dat sanne en denise nog niks hadden geplant voor de negentiende juni van het jaar tweeduizend elf, en ik kon wel even wat leuks gebruiken na een hele dag bio. we hadden allebei wel weer eens behoefte aan een goed gesprek, want ja we spreken elkaar wel op school in de pauzes en we smsen ons helemaal suf, maar af en toe heb je een echt gesprek nodig. dus ik om zeven uur de twee trappen af wat trouwens totaal niet snel gaat op hakken en op mn fiets gesprongen richting sanne. toen was ik bij lieve sanne hebben we tot kwart voor tien heerlijk zitten kletsen en ook serieuze goede gesprekken gehad. toen kwam ik thuis en dan voelt dat toch lekker alsof je van binnen helemaal geschrobd en gesopt bent. uit deze ervaring haal ik dan ook mijn boodschap voor jou. 
probeer gewoon regelmatig een goed gesprek te hebben met iemand voor dat heerlijke schone gevoel van binnen. zo blijf je fit en gezond van geest 


lots of love

Tweestrijd

je kent het vast wel. dat gevoel van in tweestrijd staan met jezelf. wat me tot dit onderwerp bracht is hoe ik mijn eigen dag heb beleeft. zoals jullie misschien weten uit één van mijn vorige blogs is er dus een vriend van een van mn vrienden overleden. deze jongen zat ook bij mij op school en daarom kenden veel van mijn andere vrienden hem ook. vandaag was dus de begrafenis. zelf ging ik der niet naartoe, maar veel van mijn vrienden wel. dus je zit toch de hele dag in je hoofd of ze het wel vol houden of ze het wel aankunnen en of het wel een beetje goed met ze gaat, maar ondertussen had ik wel lol met andere vriendinnetjes om slechte telefoontjes, kleren, jongens en eten. elke keer als ik dan de slappe lach had en zoals daantje uit mijn blog van gister dat zo mooi verwoord: ' dat was net op het randje van in mn broek pissen.' komt daarna dat schuldgevoel. dat gevoel van binnen je mag niet lachen! het is een serieuze dag en veel van je vrienden hebben het zwaar vandaag en wat doe jij? je lacht alleen maar! op die momenten voel je je dan ook een best wel slechte vriendin en ik voel me er ook nog steeds best schuldig over, maar ik denk ook dat mijn vrienden niks aan me hebben als ik met ze mee zal huilen. ik zal zoveel mogelijk proberen er voor mijn vrienden te zijn en ze altijd steunen, maar lieve lezers nu mijn boodschap voor jullie en ook wel voor mezelf
zoek altijd een goede balans tussen leuke en mindere dingen, want als je te leuk doet over alles hebben je vrienden geen steun aan je, maar als jij er als een slappe vaatdoek bij rondloopt kun je geen steun geven dus vind de balans en wees er voor de mensen die het nodig hebben en lach met de mensen waarmee dat kan <3
en lieve mensen die de begrafenis vandaag hebben gehad speciaal voor jullie in m'n hoofd heb ik absoluut aan jullie gedacht en geprobeerd toch jullie een klein beetje te steunen.


lots of love 

met gekke vriendinnen heb je te gekke tijden.

ja iedereen heeft ze die stumpers die jij je vrienden noemt. mijn gekke vriendinnen vroegen of ik een blog voor hen wou schrijven dus hierbij monique en daniëlle deze blog is voor jullie. met monique heb ik al veel vreemde gesprekken gehad. over jongens die vast bleven zitten in ramen en vervolgens er weer uit vielen en sinds dat gesprek eet monique stukjes ham op haar brood. natuurlijk slaan die gesprekken nergens op, maar ja dat is gewoon geweldig. daniëlle heeft me ooit heel heldhaftig uit de brandnetels gered dat ging als volgt. ik ging met daantje in het gras bij de sloot zitten en toen we zaten te kletsen waren de brandnetels plotsling meters hoog geworden. ik was zo bang en durfde niet meer terug toen tilde daantje me op en droeg me dwars door de brandnetels in. oke nee dat was gelul in feite waren het brandnetels van 3 cm waar ik eerst over heen had gekeken. toen ik er midden in stond begon ik zwaar hysterisch naar daantje te roepen dat ik niet meer verder wou. toen moest ik op haar rug en liepen we hop door de brandnetels. dus hierbij daantje dankje voor je reddingsactie <3. wat ook wel bijzonder is aan m'n gekke vriendinnetjes is hun vreetgedrag. mean die meisjes gaan élke pauze wel een broodje halen en gaan ze een keer naar de c1000 halen ze die halve winkel leeg. maar ondanks dat ze niet sporen zijn deze toppers er wel altijd voor je. je kunt met ze lachen, huilen, een dikke knuffel krijgen als ze zeiknat zijn -ja dankje mo- en ik denk dat ik met die stumpers nog heel wat ga beleven. 
zoals hierboven beschreven staat met gekke vriendinnen heb je te gekke tijden, want lieve stumpers ik hou van jullie en lezers hou van je gekke vriendinnen, want met deze stumpers heb je altijd lol


lots of love

Tante zijn

 vandaag vroeg ik monique om een onderwerp voor m'n blog. eerst kwam ze met zwaar nutteloze dingen als nepnagels of wat een ellende, maar uiteindelijk kwam ze er mee dat ik maar een blog moest schrijven over tante zijn. nou en als we monique er blij mee maken schrijven we daar toch een blog over? het is om eerlijk te zijn heel bijzonder om tante te zijn. eerst voor m'n kleine nichtje werd geboren dacht ik oké leuk een nichtje, maar er zal toch niks veranderen? nou wel dus. de meeste mensen die deze blog lezen zullen wel een verliefd zijn geweest nou daar is het dus mee te vergelijken. als ik mijn kleine nichtje zie ben ik trots op haar, ik hou van haar en het liefst zou ik der mee naar huis nemen. de meeste mensen zullen wel een keer om of tante worden, maar onderschat het niet. denk niet dat het niks voorstelt, want dan zul je verbaast zijn over het effect wat zo'n klein kindje op je heeft. kijk iedereen kent wel een baby dat weet ik haast zeker en je zult nu misschien denken wat lult ze nou een baby is een baby het huilt het eet en het slaapt wat is daar nou bijzonder aan? nou lieve lezer daar is heel veel bijzonder aan, je ziet zo'n kleintje groeien en je wacht af tot het moment dat ze zal gaan lachen of praten. mijn boodschap voor jou geniet van de kleine dingen om je heen de kleine lachjes van een baby, want een lach van een baby is een oprechte lach die speciaal aan jou gericht is.

lots of love.

ik ben er voor je.

iedereen weet dat het leven niet over rozen gaat, maar dat het leven ook deze klote kanten moet kennen is niet eerlijk. deze blog schrijf ik voor een goede vriend, het ging op het moment eigenlijk helemaal niet lekker veel ruzie en die shit, maar toen begon die vanavond op msn te praten. in eerste instantie dacht ik weetje bekijk het hier heb ik geen zin in, maar op de een of andere manier reageerde ik toch en ik ben blij dat ik het gedaan heb. hij vertelde me dat gisteravond een vriend van m overleed. en op zo'n moment mag je niet eens meer boos zijn op iemand, op dat moment vergeef je iemand al zijn fouten en ben je er gewoon voor hem. we zijn samen op de wereld niet om elkaar af te zeiken en mekaar uit te kotsen, nee je hoort mekaar te steunen in mindere tijden, want uiteindelijk heb je daar vrienden voor. ja lieve Gerwin het leven is niet altijd even eerlijk en het leven kent veel kanten die we niet willen kennen, maar in deze tijden moet je kunnen vertrouwen op je vrienden. je hebt een lieve vriendin die er voor je is en een grote vriendenkring waarin ze allemaal voor je klaar staan. en vergeet bovenal niet dat ook ik er voor je ben. wil je praten, wil je huilen, wil je lachen het mag het kan en doe het ook gewoon.

voor je vrienden hoor je er te zijn, schuif je ruzie en je oordelen aan de kant en zorg dat je voor iemand een schouder kunt zijn waar die persoon op kan steunen 

iloveyou

Ruzie

je kent het wel iemand zegt iets je reageert erop en voor je t weet is het zo ver. je weet als je andere blogs hebt gelezen van mij dat ik schrijf uit ervaring. daarom verbaasde het mij dat ik nog geen blog over ruzie heb geschreven, want als ik ergens ervaring heb is het ruzie. dat is niet heel positief, maar ja dat maakt niet uit ik heb in ieder geval ergens ervaring in. ruzie heb ik vaak genoeg, maar hoe komt dat nou? ruzie heeft alles te maken met hoe je bent. mensen maken vaak ruzie uit pure onzekerheid. en dan het liefst ruzie op msn, twitter, hyves in ieder geval iets waar je mensen niet onder ogen hoeft te komen. persoonlijk maakt het mij niet zo veel uit ik kan iedereen overal een grote bek geven, alleen op msn ga je toch altijd nét iets verder. ruzie uit onzekerheid klinkt misschien raar, want je denkt huh als je ruzie maakt en je geeft een grote bek moet je toch juist niet onzeker zijn? nou nee wanneer jij onzeker bent en iemand zegt iets is het makkelijk om er over heen te schreeuwen, want zo hoef je de waarheid of de leugens niet aan te horen. ik kan je ook wel vertellen dat ik onzeker ben. ik kan aan alles twijfelen en als mensen je dan kritiek geven wat doe je dan? precies je schiet in de aanval, want aanval is de beste verdediging. hoewel soms schiet ik ook wel gewoon in de verdediging ja maar dit ja maar dat, maar meestal toch er over heen gaan en zorgen dat mensen hun bek houden. ruzie maken is niet iets wat ik doe omdat ik er plezier in heb, nee absoluut niet ik ben gewoon niet heilig en doe ook niet alsof, ik bedoel ik maak ook fouten. soms wil ik die niet toegeven, maar vaak doe ik dat trouwens ook wel, want ontkennen heeft gewoon geen zin de waarheid komt toch wel. ik wil deze blog ook nog iets positiefs meegeven en dat is door ruzie te maken leer je zo goed je echte vrienden kennen, want ondanks dat ik met bepaalde mensen ruzie maak komt het altijd weer goed ook al gaat het soms heel ver, maar mensen waar mee het niet goed komt of geen excuus willen soms moet je die de tijd geven, maar soms zijn ze je vriendschap ook niet waard, en dan ben je daar dankzij die ruzie toch maar mooi achter gekomen. 
ik zeg niet dat ruzie maken goed is zeker niet, maar onthoud als je ruzie hebt met iemand en het komt niet meer goed dat die persoon je vriendschap niet waard is, want wees eerlijk tegen jezelf een echte vriendschap is niet te breken zelfs niet door ruzie.


lots of love.

vijftien

de ergste leeftijd die je kunt bereiken. de gezegende leeftijd van vijftien jaar. de leeftijd waarop je nét niet mag drinken nét niet je scooter rijbewijs mag halen. eigenlijk mag je gewoon nét niks. hoewel mensen hier echt schijt aan hebben ze tuffen gewoon rond op hun scooters en zuipen zich klem. maargoed ik ben dus wel blij dat ik over een paar maandjes zestien ben dan mag ik ineens wel van alles. ja nou en je kunt het nu toch ook gewoon doen denk je dan. tja niet dus dat is het nadeel van de bezorgdheid van ouders. hoewel ergens is het denk ik wel goed dat mn ouders me vrijwel alles verbieden tot mn zestiende. want mezelf kennende had ik me anders al lang helemaal lam gezopen en dat is denk ik niet erg goed voor mn schoolprestaties. wat een klote burgerlijk antwoord zeg, uh ja maar toch je leeft maar één keer en een leven waarin je niks bereikt vind ik ook niks. en ja ik ben misschien wel een burgertrutje, maar dat geef ik rustig toe en ik zal me er nooit voor schamen. ik wacht wel tot mn zestiende tot ik mezelf helemaal klem zal zuipen. voor mij is dit misschien makkelijk vol te houden, maar voor anderen misschien wat minder, want ja als je net als mij vrij weinig mag, maar je wil zo graag vanalles wat net niet mag. ja dan is vijftien zo'n beetje de ergste leeftijd die je kunt hebben, maar ik denk dat je dingen positief moet leren zien. je moet denken, oke ik ben nu vijftien dan duurt het nog minder dan een jaar voor ik zestien ben en dan mag ik mn gang gaan en kan ik doen wat ik wil. je leven begint net op je zestiende joh je hebt nog een heel leven voor je. een leven waarin je nog genoeg drank kunt zuipen uit kunt gaan en waarin je zo'n beetje alle vervoersmiddelen kunt gaan besturen. dat ene jaartje wachten voor je kunt genieten moet je lukken. en mocht je het echt niet volhouden heb scheit an de hele wereld en doe wat jij wil. goed nu moet ik je ook de boodschap vertellen.
geniet van je leven, want je leeft maar één keer, maar dit geeft je niet het recht om allemaal stomme fouten te maken. probeer goed te beslissen en probeer alles wat kan en als je kunt wacht met drank tot je zestien bent.


loveyou

Baalmoment

iedereen op de hele wereld die iets beleefd heeft kent die momenten. ja ik heb het over die baalmomenten. die momenten waarop je denkt : grmpfhgrr. maar dan anders. iedereen maakt het een en ander mee en dat kan niet altijd positief zijn. ik zal je mijn ervaring van vandaag vertellen. het begon allemaal dinsdagavond. oke dat klinkt als het begin van een sprookje, maar dat was t dus echt niet. de dinsdagavond dus vlak voor ik naar bed ging begon ik me toch niet helemaal fit te voelen. dus ik maar snel slapen in de hoop dat t beter zou gaan op woensdag, maar helaas. ik had pech zoals wel vaker. woensdag werd ik wakker en ik was kapot. ik kon amper blijven staan van de vermoeidheid dus ik mocht een dagje thuisblijven van m'n moeder. op dat moment zag ik de bui al hangen, want donderdagavond op dit moment dus zou ik naar m'n vrienden gaan kijken die mee zouden doen aan de grote avond. dus ik op woensdag heb ik er alles aan gedaan om beter te worden, fruit eten, slapen, uitrusten, warm blijven oke dat laatste was niet moeilijk aangezien ik het snikheet had met een vest een joggingbroek een t-shirt sokken en een dikke deken. ik ging zelf op tijd naar bed in de hoop beter te worden. toen werd het nacht en ja zoals meestal zo is als je ziek bent zie je de wijzers van je klok ja die kan ik zien want die zijn verlicht. verder kruipen tot je eindelijk in slaap valt rond half zes en je wekker om zeven uur afgaat. in eerste instantie dacht ik yes ik ben beter hoera. maar ja een les juich nooit te vroeg. ik stapte uit m'n bed en voelde alles om me heen draaien. toen bleek ik dus nog steeds niet beter te zijn. dus nog maar een dagje thuis in de hoop dat ik me die avond ineens na een wonder super goed zou voelen. helaas bleef het wonder weg en mocht en kon ik niet naar de grote avond. voor mij dus een enorm baalmoment, want ik had het m'n vrienden beloofd en ik wilde ze gewoon graag zien, maar mochten jullie deze blog morgen ofzo lezen lieve grote avond mensen ik ben trots op jullie. ik heb jullie misschien niet zien optreden, maar ik weet wel hoe hard jullie je best hebben gedaan en hoe jullie zullen gaan stralen! 
en ook hier zit een boodschap in. blijf niet in je baalmomenten hangen, maar wees trots of blij voor de mensen die het wel mee mogen maken en verheug je op de toekomst, want als je alle topmomenten af zou strepen tegen de baalmomenten zouden er amper baalmomenten overblijven


love

Nieuwsgierig

iedereen is het wel de ene wat erger dan de ander, maar toch zijn we allemaal nieuwsgierig. eigenlijk best een vreemd woord, en ik zou niet eens weten hoe ik het schrijf. dus als ik het verkeerd schrijf en je irriteert je daar aan sorry. maargoed hoe ik bij nieuwsgierig kom. dat herrinert me aan iets wat ik vandaag mee heb gemaakt. het was tien voor negen en ik kwam met de snelheid van een straaljager aangefietst bij marloes die op me stond te wachten. oke stiekem was het eerder de snelheid van een slak maar dit klinkt wat stoerder. goed ik kwam dus aan bij marloes en ik wou der iets vertellen, dus ik roep marloeeees ik heb nieuws groot nieuws. en zoals altijd reageert marloes: 'WAAAAAT VERTEL' alleen bedacht ik toen op dat moment dat alleen ik het breaking news zou vinden dus ik zeg ach laatmaar joh zo boeiend is het ook weer niet. maar marloes kennende die neemt daar geen genoegen mee en ik was der ook wel wat schuldig na mijn 'negerzoen-in-het-gezicht' actie. dus ik dacht oké ik ga het er wel vertellen, alleen toen merkte ik hoe nieuwsgierig ze was dacht ik hehe ik hou der nog even heerlijk in spanning. ja misschien ben ik wel gemeen, maar ja niet iedereen kan lief zijn toch? zou de wereld maar saai van worden denken we dan. nou goed ik heb dus zowat de hele dag aangehoord deniseeee wat was dat nieuws nou? oke ik had eigenlijk maar les van 9 tot 11, maar de hele dag maakt het verhaal wat mooier. uiteindelijk na lang aandringen heb ik op de fiets marloes het nieuws dan toch maar verteld en tot mijn verbazing vond ze het toch wel breaking news, ze had natuurlijk wel wat anders verwacht, aangezien ik haar zo nieuwsgierig had gemaakt dat ze de raarste dingen in haar hoofd had gehaald. nu wil je vast weten wat mijn grote nieuws was? nou ja dat ga ik je dus niet vertellen haha t is misschien gemeen, maar blijf vooral lekker nieuwsgierig. ook vandaag heb ik toch weer een boodschap voor je. 

nieuwsgierig zijn is gezond, maar zorg ervoor dat je niet doorslaat in het vissen, want ik weet uit ervaring dat dit mensen gaat irriteren.

loveyou

Doen waar je zin in hebt.

je kunt ons zien als malloten of als mensen met lef. persoonlijk ga ik liever voor het laatste. samen met m'n vriendinnetjes doe ik waar wij zin in hebben. zo zal ik je een voorbeeld geven van vandaag. uit school moest marloes naar muziekles. maar we hadden honger dus wij eerst naar de supermarkt. toen we met armen vol voedsel. oke dat viel mee, maar dat klinkt gewoon stoer. de supermarkt uitkwamen gingen we op de parkeerplaats picknicken. midden tussen de mensen omdat we daar gewoon zin in hadden en niemand hield ons tegen. toen was het plotsling vier uur en marloes moest naar muziekles. alleen ik had nog dorst dus laurin en ik die supermarkt weer in. toen vertelde ik aan laurin dat t me wel stoer leek iemand een keer een negerzoen in z'n gezicht te drukken. dus laurin zegt t eerste wat in der opkomt ' zullen we t doen?' dus wij opzoek naar de negerzoenen. voor we die gevonden hadden moesten we eerst een heel groot tor insect uit laurin der haar halen, wat ik niet durfde dus stonden we daar heel hysterisch in de supermarkt todat we de negerzoenen gevonden hadden. ik weet trouwens dat die dingen zoenen heten, maar negerzoenen klinkt gewoon stoer. nou goed wij negerzoenen halen en ook meteen een pak tisjoes. toen we eenmaal afgerekend hadden beseften we ineens waar we aan begonnen waren, maar gek als altijd gingen we gewoon op een muurtje zitten negerzoenen in mekaars gezicht drukken. toen kwamen we op het geweldige idee te wachten op marloes en als die langs kwam er haar ook een in t gezicht te drukken. resultaat zien? http://lauriin.hyves.nl/album/16980841/Vrienden/_vBCvQKO/video/1324866516/0/MNLg/?ga_campaign=photoItemEntry_PhotoBox_Profile_Photo#media_navigator_1=1&media=0.1324866516.MNLg&__state__=2. toen waren de negerzoenen inmiddels op en kregen marloes en ik zin om dat planking eens uit te proberen. nou ik kan je vertellen dat was me een niet al te groot succes dus nog even oefenen misschien? in ieder geval zul je nu denken of wat een kut verhaal of je kunt er de humor van zien, maar er zit toch geen boodschap in? nou die zit er dus wel in!
doe waar je zin in hebt geniet met alles wat je in je hebt van het leven en bovenal laat je niet door andere mensen belemmeren, maar zoek mensen die even gek zijn als jij en ook gewoon doen wat ze willen.


lots of love
Denise

Job

wat te doen als je geen blogonderwerp meer weet? ja dan ga je vrienden vragen waar je over moet schrijven. in dit geval ging Job me helpen. maarja toen kon Job eigenlijk ook geen zinnig onderwerp meer bedenken dus wat zei die : dan schrijf je een blog over mij. dus ja denise is nergens te beroerd voor en denkt ik ga een blog over Job schrijven. nou eens even denken wat kan ik over hem vertellen. Job is iemand die ik aan het begin van de derde klas heb leren kennen, een standaard type goede vriend. je kunt altijd met m lachen, maar ondertussen heb ik met hem ook al heel wat serieuze gesprekken kunnen voeren. maar ja wát is er nou zo bijzonder aan hem dat ik er een hele blog mee kan vullen? nou hij kan zo ontzettend nuchter reageren op situaties dat ik me daar gewoon aan kan ergeren omdat ik dan weer weet dat ie gelijk heeft. ik zal je een voorbeeld geven. ik had laatst ruzie met iemand. ja ik heb vrij vaak ruzie en dat doe ik niet expres. maar goed daar gaat t niet om, ik had dus ruzie en ik kan soms heerlijk overdrijven door te zeggen dat dan de hele wereld me haat en iedereen een hekel aan me heeft. nou toen moest ik m'n verhaal kwijt en toevallig was op dat moment Job online, dus ik zwaar chagrijnig verteld wat m'n problemen nou weer waren en waarom de hele wereld me zou haten antwoordde hij het zal wel meevallen met hoeveel mensen je haten en toen kwam die met namen van mensen die me niet haten. ja en dan denk je even kut hij heeft gelijk, maar daarna denk je yes er zijn dus ook nog mensen die me niet haten. mijn boodschap voor deze blog is 

zorg dat je een vriend hebt als Job, iemand waarmee je kunt lachen, maar ook mee kunt praten, want dat is wat je nodig hebt om plezier te hebben in je leven.

Lots of love

Denise

Huiswerk

ik was bijna vergeten een blog te schrijven en dat had een goede reden. een hele vervelende reden trouwens. mijn reden was huiswerk. ja iedereen op de middelbare school heeft er mee te maken. dag in dag uit en leraren houden geen rekening met of je nu moe bent aan het eind van het jaar. nee ze gaan alleen maar meer werkstukken opgeven. ik ben vast niet de enige die 's avond om half 11 nog een keer bedenkt dat ik eigenlijk nog een stapel huiswerk had liggen. ik maak dan ook de helft van de tijd m'n huiswerk niet. zeker niet omdat ik stoer wil lijken nee gewoon omdat ik het vergeet. je kent ook vast wel dat voornemen aan het begin van het jaar. ik ga gewoon vanaf het begin m'n huiswerk goed bijhouden dan ga ik nooit achter lopen en ga ik makkelijk over. maar in de laatste weken van je schooltijd besef je ineens oh kut ik moet nog 8 boekverslagen, 4 werkstukken, mn gewone huiswerk. en oh wacht die 8 boeken voor mn verslagen moet ik ook in één week gaan lezen. nou zo gaat dat bij mij dan ongeveer. gelukkig heb ik ouders die me redden met wiskunde, natuurkunde, scheikunde en de talen, anders ging ik nooit over haha. ik heb ook heel vaak dat ik denk ik begin nu aan m'n huiswerk en een half uur later zit ik nog achter msn. misschien moesten ze eens geen huiswerk geven ik bedoel schoolwerk is voor school dat hoeft toch niet je hele dag in bezit te nemen? je afwas die je thuis moet doen neem je toch ook niet mee naar school? stiekem neem ik me voor volgend jaar weer keurig optijd te beginnen en denk ik aan het eind oh kut ik moet nog veel te veel doen. ik moet je natuurlijk ook vandaag een boodschap meegeven. nou mijn boodschap luidt als volgt. probeer je voornemens waar te maken of neem ze je niet voor, en van uitstel komt afstel dus wil je volgend jaar over ga je huiswerk maken. 


lots of love
Denise

Trots zijn

ik ben nu ongeveer 2 uur wakker en ik heb het zinnetje al zo'n 4 keer gehoord. welk zinnetje denk je nu misschien. nou ik heb het over dat kleine betekenisvolle zinnetje ik ben trots op je. nu ik het het in korte tijd zo vaak hoor ging ik me afvragen wat is trots zijn nou eigenlijk? persoonlijk denk ik dat trots zijn veel te maken heeft met het houden van mensen/ het geven om mensen en respect hebben voor mensen. eerst dacht ik dat je mensen best wel lang moet kennen voor je trots op ze kunt zijn. voor mij is gisteren hierin het tegendeel bewezen. gisteren werd mijn kleine nichtje geboren en werd ik voor het eerst tante. toen de telefoon ging zijn m'n vader en ik meteen de auto ingesprongen en naar het ziekenhuis gescheurd. het koste tot overmaat van ramp ook nog even om een goede parkeerplek te vinden. nou toen waren we eindelijk in het ziekenhuis en mochten we het kleine meisje zien. vanaf het moment dat ik haar zag was ik meteen verkocht, ik was trots op haar en ik hou van haar. en dat terwijl ze pas sinds 3 kwartier op aarde was. trots heb je op verschillende manieren. dat klinkt best wel vaag, maar t is wel de waarheid. zo was ik bijvoorbeeld supertrots op m'n zus die toch maar mooi dat prachtige meisje op de wereld heeft gezet, voor haar heb ik respect en ik hou natuurlijk van m'n zus. maar ik heb bijvoorbeeld ook een aantal vrienden die meedoen aan de grote avond een toneelstuk van school. op deze mensen ben ik ook trots, maar anders trots, ik ben niet minder trots op hen, want ik hou heel veel van die mensen die meedoen en mijn respect hebben ze ook zeker want het lijkt mij persoonlijk zo eng om voor veel mensen op te treden dat ik spontaan gillend van het toneel af zou rennen. nee ik ben anders trots op deze mensen, omdat ze iets minder dichtbij staan. kijk tuurlijk ze staan zeker wel dichtbij enzo, maar met mn zus heb ik heel wat jaar in hetzelfde huis gewoond, vandaar die andere trots. ook in deze blog zit zoals ik elke blog weer een boodschap. 
wees trots op de mensen van wie je houdt, laat ze merken dat je trots op ze bent, want dat doet mensen zeker goed. en vergeet ook zeker niet om van jezelf te houden en trots op jezelf te zijn, want als jij niet trots bent op jezelf, kun je ook je trots niet op anderen overbrengen


lots of love
Denise

Wachten

iedereen weet dat wachten op sommige dingen lang kan duren. zo vandaag bijvoorbeeld ook voor mij. ik wacht al sinds vanmorgen tot ik eindelijk tante ga worden. ik heb voor mijn gevoel al zo veel gedaan, maar nu vroeg ik me toch af hoe het kan dat de tijd zo langzaam kan gaan terwijl je heel veel doet. ik denk dat de tijd zo langzaam kan gaan omdat je gespannen bent. doordat je gespannen bent, want stiekem ben ik best een beetje zenuwachtig, zal het goed gaan met mn zus? zou het goed gaan met de baby? hoe lang gaat het nog duren? hoe zal ze gaan heten? deze vragen spoken de hele dag door mn hoofd. en daarom kan je je slecht concentreren op andere dingen, dus wat doe je je gaat je hele dag vol lopen plannen. alleen dit werkt dus niet, omdat je er niet van geniet. je kunt namelijk moeilijk genieten als je vol spanning zit te wachten. maar niet alleen wachten op een baby kan lang duren, ook wachten tot school uit is kan enorm lang duren. dat komt omdat je dan waarschijnlijk elke 5 minuten op de klok kijkt, dat moet je dus eigenlijk nooit doen. op die manier verlies je het besef van tijd en zal de tijd sneller gaan. wachten kan soms ook heel snel gaan. huh denk je nu misschien, maar als ik bijvoorbeeld naar de dokter moet lijkt de tijd ineens supersnel te gaan en heb ik het idee dat ik pas net in de wachtkamer zit, ookal zit ik daar al een kwartier. waarom deze tijd zo snel gaat is simpel. je ziet er tegen op dus je wil niet steeds op de klok kijken of je al aan de beurt bent. op die manier heb je dus geen besef van tijd meer en gaat de tijd heel snel. ook in deze blog zou ik je graag een boodschap mee geven. een mooie boodschap zou zijn gooi alle klokken uit het raam als je ergens vol spanning op wacht, maar dat lijkt me geen goed plan. mijn boodschap voor jou is, laat alles langs je heen gaan doe dingen waar je plezier in hebt en probeer hoe lastig het ook is niet de hele tijd te denken aan datgene waar je op wacht, want zo zal de tijd een stuk sneller gaan. 

lots of love

Denise 

Emoties

als we het over emoties hebben snapt iedereen wat ik bedoel. en als je mensen vraagt emoties op te noemen krijg je boos, blij, verdrietig, teleurgesteld, verliefd en zo kan ik nog wel even doorgaan. het is dus een bekend onderwerp, maar hoe zit het nou eigenlijk met die emoties? iedereen heeft wel van die momenten dat hij of zij de emoties niet langer in bedwang kan houden en dan wel vaak op hele ongelukkige momenten. zo heb ik en ik zal echt niet de enige zijn er vaak last van dat ik op de verkeerde momenten zo gigantisch in de lach schiet. en ja probeer het dan maar eens in te houden. nou vroeg ik me af hoe komt het toch dat je soms die emoties niet in kunt houden? en zoals ik laatst al vertelde ga ik dat niet allemaal googlen, maar ga ik mn gedachten opschrijven. emoties bepalen hoe je bent, en hoe je op mensen overkomt. moet je eens bedenken dat iedereen zonder enige emotie rond zou lopen dan zou je een kutwereld hebben zeg. nooit meer lachen of huilen met goede vrienden. maar goed ik zat dus even na te denken. emoties zijn kleine uitspattingen die mensen vaak proberen tegen te houden, daar is lang niet altijd een reden voor. meestal denken mensen als je gewoon doet doe je al gek genoeg, dus waarom zou ik net nog even door lachen? nou ik denk dat je dat dus juist wel moet doen. want elke keer dat jij een kleine uitspatting hebt en je houdt m tegen krop je dat op. en het is net als bij regen, als het vol zit barst het en komt alles eruit. hierdoor ontstaan driftbuien, lachbuien en huilbuien. en vaak ook dus die genante situaties dat je écht niet moet gaan lachen, maar dat er dan net een uitspattinkje teveel is waardoor het toch gebeurt. misschien vertel ik je in deze blog wel helemaal niks nieuws, wat ik me best kan voorstellen. mijn doel is alleen om je een boodschap mee te geven, die je niet moet vergeten. gewoon een boodschap om even je geheugen weer op te frissen.

laat je emoties altijd gaan, af en toe een klein lachje meer of minder maakt niet uit in het leven, maar laat zien wie je bent. en bovenal laat zien dat je emoties hebt en dat je er trots op bent.

lots of love

Denise 

Verliefdheid

ik kreeg het verzoek om een blog te schrijven over verliefdheid. Best wel een cliché onderwerp dus dat wordt lastig. laten we vandaag eens de positieve kanten en de negatieve kanten in één blog zetten. meestal zeggen mensen laten we met het positieve nieuws beginnen, dat doe ik niet. ik begin met de mindere kanten van verliefdheid, zodat we deze blog kunnen afsluiten met positieve dingen. de liefde gaat niet altijd over rozen. ik bedoel vaak werkt het vrienden zijn na verkering niet, als het überhaupt al tot verkering komt natuurlijk, want daar zit struikelblok één. de liefde moet wederzijds zijn. dat is de ene keer wel zo en de andere keer niet, het is heel belangrijk om niet in een afwijzing te blijven hangen, want als je na één afwijzing alles meteen negatief in gaat zien komt het niet goed. het is juist belangrijk de leermomenten te halen uit de tegenslagen. dan is er nog iets wat mis kan gaan, dat is wanneer je verliefd wordt op iemand die verkering heeft. je eerste ingeving is misschien alles kan kapot. maar ga nooit iets tussen twee mensen kapot maken, want als je dat doet ben je zelf de liefde eigenlijk niet eens waard en kun je verwachten dat mensen jou relatie breken. en dan heb je niks aan dat wijniettebreken. want een relatie breken is vaak makkelijker dan je denkt. ik heb het zelf nooit geprobeerd, maar ik heb verschillende relaties stuk zien gaan. en wat als het uit is? kun je dan meteen je kans pakken, of moet je juist rustig aan doen? nou laat dus vooral niet blijken dat je er blij mee bent, daar knappen mensen gigantisch op af. laat gewoon merken dat je er voor diegene bent en laat het dan van zijn of haar kant komen. oke nu hebben we wel weer genoeg minder leuke kanten gezien. terwijl liefde toch is iets heel leuks is. daarom moet je er met volle teugen van genieten. laat het gebeuren en ga niet opzoek, want wie zoekt zal niet vinden, maar wie niet zoekt zal vinden. klinkt lekker tegenstrijdig, maar als je naar de praktijk kijkt werkt het wel. het mooie van verliefdheid is dat je het kunt delen, want je hebt 2 armen gekregen 2 ogen, 2 benen, maar toch maar een hart, omdat de mens zichzelf niet alle liefde kan geven om compleet te zijn, daar is een ander persoon voor nodig die de andere helft aan liefde geeft en zelf een nieuw deel aan liefde ontvangt, zo worden mensen compleet gemaakt. wat ik je mee wil geven in deze blog is het volgende ; 
de liefde werkt met vallen en opstaan, blijf niet in je tegenslagen hangen, maar haal er je energie uit en wacht tot de tijd het goedmaakt en je met volle teugen kunt genieten van de liefde en bovenal never stop loving.


lots of love
Denise 

be yourself.

het is best wel makkelijk gezegd. wees jezelf. het probleem is alleen dat het niet zo makkelijk vol te houden is. ja denk je nu hoezo is het niet makkelijk? ik ben toch altijd mezelf? nou nee dus. kijk op school maar eens om je heen, kijk bijvoorbeeld eens naar je vrienden hoe ze doen als ze bij bepaalde mensen zijn. ja maar dan zijn ze zichzelf toch nog wel hoor ik je denken? nouja dat zou kunnen, maar vaak is het op middelbare scholen dat mensen zich nog moeten leren kennen. ze gaan opzoek naar hoe ze zelf willen zijn, daarom gedragen mensen zich overal anders. ik kan nu wel veel over andere mensen gaan oordelen, maar ik zal bij mezelf beginnen en mezelf even als voorbeeld nemen. ik weet dat ik me anders gedraag bij sommige vriendinnetjes en ook vrienden trouwens. waarom ik anders met jongens omga dan met meisjes is voor mij redelijk logisch. jongens kunnen mijn kutopmerkingen vaak wel hebben, terwijl als je die tegen meisjes zou maken ze daar nog best wel onzeker van zouden kunnen worden. en bij meisjes kun je juist weer over van alles lachen en samen klagen over dingen, dit is bij jongens vaak lastiger. maar ook bij meisjes gedraag ik me anders. de ene keer geef ik makkelijk een grote bek terwijl ik me bij andere mensen meer richt op de vrolijke en mooie dingen in het leven. dit komt omdat ik andere vriendschappen heb met andere mensen, met sommige mensen voer je diepe gesprekken deze mensen weten dan toch al alles over je dus kun je rustig een keer een grote bek geven. bij anderen moet je voorzichtiger zijn, want dat zijn die mensen weten nog niet alles, en zullen ook niet altijd je reactie snappen. dat is natuurlijk ook wel te verwachten. wat ik je vandaag mee zou willen geven is het volgende:
leef je leven, probeer alles, vindt uit wie je bent en hoe je wil zijn, maar ga boven alles geen toneel spelen over wie je bent. wees gewoon jezelf en leer jezelf kennen. 


lots of love
Denise

De zin van het leven

ook vandaag had ik een nieuw blog onderwerp nodig. het enige probleem was dat ik even niks wist, dus vroeg ik een vriendin om hulp. en zij kwam met het geniale idee een blog te schrijven over de zin van het leven. De zin van het leven is zeker geen makkelijk onderwerp om een stukje over te schrijven. In tegendeel zelfs, want wat is eigenlijk de zin van het leven? ik dacht eerst ik kan even googlen op de zin van het leven, maar daar was ik snel klaar mee. ik dacht blogs moeten wel dicht bij jezelf blijven staan en letterlijk dingen van google halen is niet mijn stijl. ik zal je uit leggen wat voor mij de zin van het leven is. de zin van het leven zijn de mensen om me heen. ja dat klinkt heel cliché en dat is het misschien ook wel, maar als ik geen lieve vrienden en familie om me heen had, wat moet ik dan? met wie zou ik moeten lachen? wie zou er om mij moeten geven? en met wie zou ik kunnen huilen en goede gesprekken kunnen voeren? je kunt in het leven wel denken dat je alles alleen kunt doen, dat je niemand nodig hebt, maar vroeg of laat zal het tegendeel bewezen worden. soms is het genoeg als mensen om het alleen al tegen je zeggen, maar soms wordt het pas duidelijk als je je eenzaam voelt na een ruzie. maar één ding in het leven is zeker. alles komt goed vroeg of laat en het maakt niet uit hoe lang dat duurt of op welke manier dat gaat. dat verschilt per persoon, maar alles komt op den duur goed. zolang je niet vergeet te genieten in het leven, niet vergeet te lachen, niet vergeet verliefd te worden of om veel lol te hebben komt het snel goed. De zin van het leven zal voor elke persoon anders zijn, maar één ding hebben we gemeen. 
we staan er niet alleen voor, want we zijn gemaakt om elkaar te steunen in goede en mindere tijden. de zin van het leven is het houden van elkaar en van de dingen die je meemaakt. dus leef je leven twijfel niet, want je leeft maar één keer. 


lots of love
Denise

lachen gieren brullen.

lachen gieren brullen. drie van die woorden die je leven meteen een stuk beter maken. je hoort mensen vaak genoeg zeggen een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. en ik kan je vertellen dat klopt. waarschijnlijk was je daar zelf ook wel achter, maar ik zeg het toch even. ik heb de hele dag door mensen om me heen die me laten janken van het lachen. zo spreek ik elke dag wel marieke en hoewel ik haar nog niet eens zo heel lang ken hebben we op msn echt de meest hilarische gesprekken ooit. om eerlijk te zijn niks bijzonders eigenlijk, maar we hebben nou eenmaal dezelfde humor die nergens over gaat. we hebben op msn 3 favoriete smilies. ;h staat voor een hitler popetje. dit kan je zien als discriminatie, maar als je het achter een goede zin plaatst donder je van je stoel van het lachen. dan hebben we ook nog 2 paar neukende bananen. ik weet dat je nu denkt wtf die mensen sporen niet. uhuh je hebt groot gelijk, maar ja aan onze humor verander je nou eenmaal niks. je kunt je ook afvragen waarom 2 paar? nou dat is simpel. er is één paar langzaam neukende bananen en één paar snelle. en je hoeft hier ook zeker niet de humor van in te zien, dat zullen wij wel voor je doen. oke ik ben nog wel een beetje normaal, want om een goede grap kan ik ook wel lachen. om vrijwel alle grappen die ik snap trouwens wel. je kunt nu met een heel droog hoofd deze blog lezen en denken. ik zit hier mijn tijd echt enorm aan te verspillen. ik zal je ook zeker geen ongelijk geven, maar je kunt het ook positief zien en op zoek gaan naar leuke smilies op msn en iemand vinden die daar de humor van inziet. ik kan je namelijk met 100% zekerheid zeggen je gaat je kapot lachen en je hebt elke dag een geweldige dag <3
wat ik je mee wil geven in deze blog is. zie niet alles negatief, lach tot je er bij neervalt en geniet van elk moment dat een lach op je gezicht tovert.


lots of love
Denise

iemand missen.

iedereen mist wel iemand. iedereen heeft het wel eens meegemaakt. een belangrijk of een minder belangrijk persoon kwijtraken in je leven. dit kan zijn doordat er iemand is overleden, het kan ook zijn doordat iemand ergens anders heen is verhuist, en het kan zelfs zijn dat je iemand mist die je nog wel elke dag ziet, maar door ruzie niet meer spreekt. persoonlijk denk ik dat de laatste vorm van missen het ergst is, dit baseerde ik op mijn persoonlijke leven. ik heb wel eens meegemaakt dat iemand overleden is, en ik maak mee hoe het is om iemand te missen die nog in leven is. ik had het hier over met een lieve vriendin en ik vroeg haar waarom het kan dat ik iemand die nog in leven is meer mis dan iemand die is overleden. hierop antwoordde ze me dat het komt omdat diegene nog in leven is. ik dacht eerst dat is toch vet vaag? als iemand in leven is mis je m toch juist niet? maar toen snapte ik ineens het hele probleem. je mist iemand die in leven juist meer, want als iemand er niet meer is kun je het afsluiten. je houdt wel je mooie herinneringen aan mensen, maar als je iemand niet ziet wordt je er niet mee geconfronteerd. als je iemand elke dag opnieuw tegenkomt wordt je elke dag weer opnieuw geconfronteerd met dat kutgevoel. ik zeg natuurlijk niet dat het niet erg is dat mensen overlijden of verhuizen. dat is te vergelijken met een klap in je gezicht. je voelt tijdelijk pijn, maar dat zakt af hoewel er altijd een herinnering en misschien een litteken zal blijven. als je een belangrijk persoon elke dag tegen komt kun je dat vergelijken met een appel plukken. je wil die appel absoluut hebben, maar je bent net te klein. dus je gaat alle mogelijke middelen uit de kast trekken om die appel te pakken, maar het lukt niet. ik zou je nu als boodschap kunnen geven mis niemand, maar dat doe ik niet. ik zou ook kunnen zeggen hou van niemand, maar dat doe ik ook niet. ik kan ook zeggen dat je geen ruzie moet maken, maar iedereen maakt wel eens ruzie en iedereen krijgt er spijt van op den duur. maar mijn boodschap vandaag voor jou is
leef je leven, hou van de mensen die je liefhebt en geniet van elk moment dat je met diegene hebt. geniet van het nu, want je toekomst kun je niet voorspellen. 


lots of love 
Denise. 

Gelukkig zijn

gelukkig zijn is heel belangrijk in je leven. iedereen weet het, maar lang niet iedereen is gelukkig. maar ondanks alles heeft iedereen wel iets wat hem of haar gelukkig maakt. zo maakt shoppen bijvoorbeeld mensen gelukkig, verkering kan mensen gelukkig maken, maar ook het geluk van anderen kan mensen een gelukkig gevoel geven. zo kan ik je vertellen hebben verschillende vriendinnetjes van me verkering. stuk voor stuk met hele leuke jongens. en om die stralende gezichten te zien dat maakt mij gelukkig. ik bedoel als ik mijn vrienden en vriendinnen ongelukkig zou zien zou me dat pijn doen. veel pijn. shoppen maakt mij ook een gelukkig mens dat komt doordat bij shoppen hetzelfde stofje in je lichaam wordt aangemaakt als wanneer je verliefd bent. dus als je niet verliefd bent, of je bent niet gelukkig pak je pinpas je portemonnee, je creditcard of iets waar geld op staat en ga shoppeen! kijk er is geen één mens dat altijd gelukkig is, maar je moet bronnen zoeken waar je gelukkig van wordt. zo was ik vandaag dus even iets minder gelukkig, en ik had niet genoeg geld om eens lekker te gaan shoppen, maar toen kreeg ik goed nieuws. het nieuws was namelijk dat mijn vriendinnetje verkering kreeg. nu kun je denken. dus? wat wordt jij daar gelukkiger van? nou ik kan je vertellen dat doet me goed. het is namelijk fijn om je vrienden te zien stralen, te zien genieten van het leven. zo haal ik me dan weer uit mijn dipjes zonder geld te betalen. iets anders om gelukkig te worden is heel hard lachen met mensen. het liefst zo hard lachen dat je het gevoel hebt dat je spontaan een six pack krijgt. wat een paar goede vrienden van me altijd tegen me zeggen maakt me ook gelukkig, namelijk positief denken. je kunt dingen van verschillende kanten bekijken, en om eerlijk te zijn bekijk ik heus niet altijd alles even positief, maar toch. laten we eens een makkelijk voorbeeld nemen. je haalt een onvoldoende. iedereen zegt altijd ja das kut, maar t boeit me niet. dat is onzin, want het boeit mensen heus wel. je kunt dan denken. kut kut kut kut wéér een onvoldoende ik kan ook niks. je kunt ook denken, hmm ik heb nu een 3? veel slechter kan het de volgende keer niet. de boodschap die ik je mee wil geven is heel simpel.

gelukkig zijn gaat niet vanzelf, daar moet je je voor inzetten. zie het als een goede vriendschap, alles wat je er in stopt krijg je dubbel terug.

lots of love

Denise.

Goudklompjes

we denken er niet eens meer bij na zo gewoon vinden we het. vrienden om ons heen. ja dat is waar ik vandaag over ga schrijven. huh denk je nu als je weer naar die titel kijkt. er staat goudklompjes boven en jij begint over vrienden? wtf. dat zal ik je even uitleggen. ik moest laatst bij mijn mentor komen. toen hadden we het even over mijn 3 beste vriendinnetjes. het zijn echt schatten van een meiden en mn mentor zei: ' je hebt drie goudklompjes om je heen staan'. dus vandaar de titel goudklompjes. toen ging ik er eens over na denken en het zijn echt goudklompjes. ik zal even vertellen dat ik marloes sinds de eerste ken en laurin en sanne vanaf begin dit jaar en we vormden onmiddelijk samen een groepje. we zijn vier totaal verschillende meiden. we hebben ons eigen karakter, maar we zijn alle vier knettergek. we hebben dan samen ook al veel meegemaakt. mooie en minder mooie dingen. we hebben bijvoorbeeld rond de kerst gelogeerd en alle aflevering van H2O gekeken. we kunnen ontzettend lachen om hele stomme dingen als nutteloze verhaaltjes over superhelden, maar we kunnen ook samen huilen in mindere tijden, maar het bijzonderste is nog wel dat we het ene moment zowat kunnen stikken van de lach en het andere moment kunnen huilen om hele serieuze dingen. dit zijn dingen die mensen echt nodig hebben in het leven. als één van ons ziek is voelen we ons ziek is missen we een stukje van onszelf. we hebben tegenwoordig een super leuk boekje waar persoonlijke dingen in zetten. zo had laurin er een verhaaltje in gezet over ons. ze had een heel mooi hartje getekend met verschillende kleuren en vormen. ze had geschreven waar het hartje voor stond. de verschillende vormen staan voor onze verschillende karakters en eigenschappen. de verschillende kleuren staan voor mooie tijden en de wat minder fleurige kleuren voor de mindere tijden die we samen mee hebben gemaakt. en de vorm van het hartje staat voor de liefde die we voor mekaar hebben. ik hoop dat ik nog vele jaren met deze lieve meiden door mag brengen en dat we nog heel veel mee mogen maken. 
want lieve lezers. een goudklompje wil je toch niet kwijt raken? wees er dus zuinig op, want de wereld is net een groot doolhof. je raakt mekaar makkelijk kwijt als je even niet zuinig bent. 


lots of love
Denise