Tweestrijd

je kent het vast wel. dat gevoel van in tweestrijd staan met jezelf. wat me tot dit onderwerp bracht is hoe ik mijn eigen dag heb beleeft. zoals jullie misschien weten uit één van mijn vorige blogs is er dus een vriend van een van mn vrienden overleden. deze jongen zat ook bij mij op school en daarom kenden veel van mijn andere vrienden hem ook. vandaag was dus de begrafenis. zelf ging ik der niet naartoe, maar veel van mijn vrienden wel. dus je zit toch de hele dag in je hoofd of ze het wel vol houden of ze het wel aankunnen en of het wel een beetje goed met ze gaat, maar ondertussen had ik wel lol met andere vriendinnetjes om slechte telefoontjes, kleren, jongens en eten. elke keer als ik dan de slappe lach had en zoals daantje uit mijn blog van gister dat zo mooi verwoord: ' dat was net op het randje van in mn broek pissen.' komt daarna dat schuldgevoel. dat gevoel van binnen je mag niet lachen! het is een serieuze dag en veel van je vrienden hebben het zwaar vandaag en wat doe jij? je lacht alleen maar! op die momenten voel je je dan ook een best wel slechte vriendin en ik voel me er ook nog steeds best schuldig over, maar ik denk ook dat mijn vrienden niks aan me hebben als ik met ze mee zal huilen. ik zal zoveel mogelijk proberen er voor mijn vrienden te zijn en ze altijd steunen, maar lieve lezers nu mijn boodschap voor jullie en ook wel voor mezelf
zoek altijd een goede balans tussen leuke en mindere dingen, want als je te leuk doet over alles hebben je vrienden geen steun aan je, maar als jij er als een slappe vaatdoek bij rondloopt kun je geen steun geven dus vind de balans en wees er voor de mensen die het nodig hebben en lach met de mensen waarmee dat kan <3
en lieve mensen die de begrafenis vandaag hebben gehad speciaal voor jullie in m'n hoofd heb ik absoluut aan jullie gedacht en geprobeerd toch jullie een klein beetje te steunen.


lots of love