soms heb je van die dagen dat alles tegen zit. drie keer raden wie er zo'n geweldige dag had deze 5 juli. juist ik dus. opzich begon de dag nog niet eens zo slecht. we hadden veldwerk in hattem en het ging goed tot we moesten gaan kanoën. meteen de weg naar het kanoën toe liep al niet zo soepel. eerst kwam mirjam erachter dat haar ketting eraf lag. ketting erop en met een kleine vertraging richting gym dus. tot we op het zandpad kwamen en mirjam haar band lek bleek te zijn. mirjam mij gister uitlachen om m'n bandenplakset en wie had m nodig? goed na nog meer vertraging moesten we mirjam achter laten met 2 meisjes en moesten we naar gym. toen we daar aankwamen en we net in de kano zaten kwamen die oh zo lieve jongens uit onze klas ons zeiknat maken. heel fijn, maar daar bleef het niet bij, want we werden zonder pardon uit onze kano geduwd. a fijn toen ik op het droge lag te spartelen kwam de misselijkheid op dankzij het vieze water. toen we eindelijk verder konden bleken m'n sleutels weg dus mochten heidi en ik ze gaan zoeken onder geschiedenis. we zijn hattem wel tien keer doorgefietst, hebben allerlei tassen overhoop gehaald en zijn weer bij de kano's gaan kijken, maar helaas niks te vinden. tot overmaat van ramp vielen we ook nog van heidi's fiets af, nou toen kon m'n dag echt niet meer stuk. en dat nog wel op de dag dat ik positief zou denken. gelukkig kwam m'n vader me om half 5 halen en die vertelde me de wet van Murphy. dat houdt in dat alle ellende tegelijk komt, nou laten we hopen dat ik voorlopig m'n portie ellende heb gehad en dat ik niet een nieuwe schuur, huis, fiets en kluissleutel hoef aan te schaffen.
oh en ondanks al mijn persoonlijke geklep heb ik ook nog een boodschap voor je. leef je leven en geniet ookal heb je zo af en toe te maken met de wet van Murphy, maar dat is gelukkig maar tijdelijk.
lots of love
Denise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten