verwacht het onverwachte

ja m'n laatste blog ging over kamp en hoe weinig zin ik er in had. zo'n blog krijgt natuurlijk een vervolg en misschien is dat vervolg wel tegen je verwachting in. de dag dat we weg zouden gaan was aangebroken en toen ik op de fiets zat had ik nog steeds geen zin. de eerste dagen waren de 14 en 15 jarigen best wel van mekaar gescheiden en vormden er zich groepjes, maar naarmate het kamp vorderde gingen de 14 en 15 jarigen meer met elkaar om. eigenlijk was het kamp alles wat ik van te voren niet had verwacht. het was gezellig, de 14 jarigen waren leuke mensen en de spellen waren ook wel tof zo hadden we een dropping waarbij je eerst in een vrachtwagen moest, wat trouwens niet heel fijn zat. ook hadden we een  avond ik hou van holland, wat voor een hoop humor zorgde. de films die we keken onder andere up waren een minder succes, maar de mensen die met je meekeken maakten een hoop goed. ook de bonte avond en de kampvuren waren heel gezellig. zonder dit kamp had ik nooit nieuwe mensen ontmoet als thimo, jamilla, bram, emma, hugo of myrthe. natuurlijk heb ik nog veel meer mensen ontmoet, maar om nou alle namen erin te zetten zal ik je niet aandoen. elk kamp heeft natuurlijk ook wat nadelen. zo werd ik bijvoorbeeld ziek, het ideale excuus om naar huis te mogen, maar ik vond t zo leuk dat ik bleef. er was hier en daar wat gezeur met mensen, maar ook dat mocht de pret niet drukken. dan was er de laatste nacht nog iemand die niet gewoon snurkte van snoorkguurgh,maar dat ging van SNOOORGHGUUURGH. misschien maakt ze een kans een prijs te winnen in een wedstrijd voor de hardste snurkers. dat ze zo snurkte was voor ons trouwens niet eens zo erg, want het zorgde eigenlijk voor een hoop hilariteit. toen we de laatste nacht hadden gehad en we met onze slaaphoofden aan het ontbijt verschenen kwam ineens het besef dat we bijna weer naar huis konden. aan de ene kant had ik er nogal veel zin in, maar aan de andere kant al die leuke mensen ging ik echt wel missen. toen alles geschrobd en gesopt was en de ouders ons kwamen halen had ik ineens weer veel minder zin om weg te gaan. de mensen die daar waren zal ik zeker gaan missen, maar niet voor lang, want ik denk dat er een hoop nieuwe vriendschappen tussen zitten. 
wat ik je mee wil geven is dat je kansen moet aangrijpen. ookal heb je er weinig of geen zin in probeer het toch. als jij je opensteld voor leuke dingen dan pas kan het wat worden en bovenal als je de kans krijgt mee te kunnen op kamp pak die kans en geniet! ik weet namelijk zeker dat je dan geen spijt zult krijgen.


lots of love
Denise

beloofd is beloofd

shit dacht ik toen ik op de klok keek, het was tien voor tien en ik moet m'n tas nog inpakken en nog een blog schrijven. waarom ik zo gehaast ben met een blog schrijven? ik had thomas beloofd er eentje te schrijven voor we op kamp gingen. en ja je beloftes kom je nou eenmaal na. nou goed ik moet dus ook m'n tas nog inpakken dus ik hoop dat je als lezer niet zoveel van deze blog verwacht.     morgen ga ik op kamp van de kerk. de eerste reactie van bijna iedereen als je verteld dat je op kamp gaat is: ' aaah wat leeuk' en elke keer reageer ik opnieuw met dat ik er geen zin in heb. ik ben gewoon echt niet geschikt voor kamp. wat dat betreft ben ik echt een ontzetten tutje. ik ben gewend aan luxe en ik ben eigenlijk heel erg vaak te vinden achter m'n laptopje of de tv. dat mis ik dan nog niet eens zo erg op kamp, want vaak wordt je toch bezig gehouden. ik mis altijd wel de hygiëne. ik ben nogal gewend aan elke ochtend een frisse douche te nemen in onze schone douche en we hebben een wc die je niet met minstens 20 mensen hoeft te delen. op school ga ik bijvoorbeeld bijna niet naar de wc, maar 6 dagen niet naar de wc gaan of niet douchen lijkt me ook niet bepaald een succes. mensen denken ook als ik er geen zin in heb waaarom ga je dan mee? nou dat kan ik heel makkelijk uitleggen. vorig jaar ging ik niet mee en toen maakte ik de belofte dat ik dit jaar wel mee zou gaan. en ja belofte maakt schuld, dus ga ik zo maar eens met frisse tegenzin m'n tas inpakken om morgen op kamp te gaan. 
lieve lezer, mijn boodschap aan jou. kijk uit met wat je beloofd, want voor je het weet krijg je er spijt van. en wanneer je iets beloofd kom je belofte dan na, want niet is vervelender dan mensen die hun beloftes niet nakomen.

lots of love
Denise

be happy for this moment, this moment is your life.

als je mn blogs wel eens eerder hebt gelezen zul je ongetwijfeld gemerkt hebben dat ze steeds vrolijker worden. nouja of je hebt t niet gemerkt en dan vertel ik het je nu gewoon. er zijn veel mensen ongelukkig, want mensen maken nogal wat mee in hun leven. dat is opzich best wel logisch, want je verliest mensen in het leven of er gebeuren dingen die je liever niet wil dat er gebeuren. maar op de een of andere manier kwam ik tot inzicht dat ik meer moet genieten van m'n leven. niet alleen ik, maar meer mensen zouden dat moeten doen! eigenlijk klinkt het heel simpel, je moet meer genieten. er zijn alleen wel een paar belangrijke dingen voor nodig. 1. je moet jezelf kunnen zijn, als dat niet het geval is denk dan eens heel goed na waarom je niet jezelf bent, 2. je moet praten met mensen als dingen je dwars zitten, dit zorgt er namelijk voor dat je beter in je vel komt te zitten en dat maakt je ook vrolijker. en tot slot een heel belangrijk punt namelijk goede vrienden. zonder goede vrienden heb je totaal geen lol en kun je niet jezelf zijn, waardoor je weer niet kunt praten over dingen. ik zal je vertellen dat ik bijvoorbeeld echt geen leven zou hebben zonder josca, dat kind is echt knettergestoord, ik kan ontzettend met der lachen en ook met der praten, of neem mirjam, ja we hebben wel eens wat mindere momentjes gekend, maar hé uiteindelijk is onze vriendschap wel heel sterk geworden. doordat ik lieve vrienden om me heen heb waar ik zo een hele nacht mee doorhaal gaat mn leven eigenlijk superlekker. ik zou je dan ook eens aanraden als je je ongelukkig voelt over dingen om je vrienden op te zoeken en je hart eens lekker te luchten.
mijn boodschap voor jou is wordt gelukkig, want je leeft maar 1x en je weet nooit voor hoelang, dus geniet van alles alsof er geen volgende dag komt, want dat maakt je leven mooi!


lots of love
Denise 

van de bus missen tot een nieuwe kledingstijl

zoals ik in mijn blog over het boerenfeest al eens eerder heb genoemd krijg je in het leven te maken met nieuwe ervaringen. ik zal hier weer eens op verder ingaan, want ik was samen met marieke aan het logeren bij roos. marieke en ik hadden van te voren al een grote fantasie. we zouden gaan chillen met wat gezellige mensen. uiteindelijk bleek er eentje niet te mogen. en marieke en denise met hun grote bek zouden het wel oplossen. zo stapten wij gisteravond om kwart over 6 keurig op de bus richting stadshagen. in stadshagen kwamen we ook nog veilig aan, maar eenmaal daar wisten we niet heel goed meer wat we nou precies ons plan was. we hadden afgesproken rond zeven uur bij roos te zijn, maar we wisten op een gegeven moment dat het ons niet zou lukken. uiteindelijk   kwamen we erachter dat raoul ook niet meer kon, maar aangezien we in stadshagen op de bus zaten te wachten na onze mislukte reddingsactie kwam hij even gezellig bijkletsen. vervolgens zaten we al een behoorlijke tijd op de bus te wachten die niet kwam, waardoor roos haar vader ons uiteindelijk maar opgehaald heeft. toen we uiteindelijk goed en wel 2 uur te laat bij roos aankwamen werden de chillplannen ook maar gewijzigd. het originele plan was dat de jongens naar hasselt zouden komen, maar het liep allemaal iets anders waardoor we toch maar naar zwolle gingen met de bus. we hielden de hele tijd vol dat we absoluut niet onze bus gingen missen, maar vervolgens toen we bij het busstation aankwamen reed net de allerlaatste bus naar hasselt weg. ja zoiets overkomt alleen ons. gelukkig werden we nog wel even door de jongens naar stadshagen gebracht wat weer een stuk lopen scheelde, maar alsnog liepen we 13 km in het donker en bij elk eng geluid zette ik het op een lopen waarbij ik marieke en roos achter me aan trok. toen eindelijk na goed  2 uur lopen kwamen we om kwart over 2 in de nacht aan bij roos. de nacht zelf was erg geslaagd met films als nemo en charlie and the chocolate factory en ook de vele kussen en kietelgevechten die plaatsvonden. kortom de nacht was gevuld zonder ook maar 1 minuut slaap. de volgende morgen om kwart voor 9 zaten we echter alweer in de bus naar zwolle om te ontbijten bij de mac met een bakje fruit. daarna werd er flink geshopt op kleren, schoenen, make up en sieraden. en dankzij lieve marieke durfde ik eindelijk eens wat nieuws op het gebied van kleding uit te proberen. 
en uiteindelijk liepen we met tassenvol terug naar de plekken waar we heen moesten en zo eindigden twee gezellige dagen en werden de kleine probleempjes uiteindelijk tassen vol shopwaar. 
lieve lezer, ik wil je heus niet zeggen dat je expres je bus moet missen, maar doordat wij die bus misten hebben we 13 km lang gepraat en we hebben weer een nieuw avontuur meegemaakt en ik ben een kledingstijl rijker, marieke een paar heftige schoenen en roos een lading nieuwe make up. zo zie je maar weer na regen komt zonneschijn.


lots of love
Denise

geniet van alle mooie momenten

je kent het wel, van die momenten dat alles in je leven weer eens positief lijkt ik zal je vertellen over mijn momentje. je moet van die kleine momentjes genieten. ze zullen vast wel weer overgaan. soms na 5 minuten soms blijven ze dag en met veel geluk zelfs langer. sommige dingen gebeuren in het leven. zo krijgt ieder mens bijvoorbeeld wel eens ruzie, maar dat een ruzie een vriendschap van 10 jaar in 1 klap weggooit is best triest. maar als je maar blijft geloven dat dingen goed komen. nee dat heb ik niet altijd gedaan,maar wel vaak. dan is er een grote kans dat het ook echt goed komt. je moet veel mensen vergeven in het leven en je moet ook hopen dat mensen jou zullen vergeven, want de fout ligt echt niet altijd bij een ander. zo was er ook een wonder dat ik een tijdje geleden een mailtje kreeg. het was een mailtje van een vriendin die ik door een stomme ruzie ik moet toegeven lieve lezer dat ik niet meer precies weet wat er is gebeurt en eerlijk gezegd hou ik dat liever ook zo. in ieder geval ze stuurde me een mailtje en dat mailtje heb ik beantwoord en zo gingen er nog een paar mailtjes heen en weer. gek genoeg kunnen kleine dingetjes je aan het denken zetten en daarom besloot ik nu maar eens contact te zoeken. en nooit verwacht maar toch gebeurt het is niet ongemakkelijk of vervelend, nee het is gewoon gezellig. we kunnen nog steeds samen lachen. en ineens bedacht ik me door het gesprek met haar dat ik hier een blog over kon schrijven, want fouten die ik maak hoop ik dat jij niet zo zult maken als ik. want ik wil jou laten delen in mijn ervaring en daarom wil ik je iets meegeven.
iedereen maakt wel eens ruzie, maar er is een tijd van ruzie maken en ook tijd om het goed te maken. kies voor afstand en wacht tot het goed voelt om contact te zoeken. ga geen oude koeien uit de sloot halen, maar zoek leuke herinneringen op en ga daar verder, want een goede vriendschap vergooi je niet, maar bovenal geniet van alles en ga door tot het einde<3 


lots of love 
Denise 

van boerenangst tot gezellig boerenfeest.

in je leven krijg je te maken met veel nieuwe ervaringen en zo kreeg ik gister te maken met iets totaal nieuws. ik had gister namelijk een feest. wat heeft ze nog nooit een feestje gehad denk je nu, maar nee ik heb al heel wat feestjes achter de rug, maar niet zo een als gister. wat het feest van gister zo anders maakte? het was een echte boeren party. ja daar moet je net mij heen sturen met m'n angst voor boeren. -stiekem heb ik eerst ikweetniethoeveel smoesjes bedacht om niet te hoeven, maar goed niks hielp dus ik moest wel- gelukkig ging ik samen met jacolien, maar toen we daar binnen kwamen was het eerste wat ik dacht:'heelp haal me hier weg.' helaas m'n ouders waren er al vandoor, maar ik ben blij dat ik gebleven ben. ik ben zo stads als het maar kan en heb nooit wat te maken met boeren dus ik voelde me eerst niet bepaald thuis. ik ben altijd gewend als we mensen geld geven dan zit het altijd eigenlijk in een kaart of een envelopje, maar hier niet. nee er kwamen mensen binnen ze feliciteren de jarige en dan komen de portemonnees tevoorschijn en krijg je uitspraken van:'ik zal eens kijken wat ik heb' of 'even kijken of ik het gepast heb hoor.' nou dat was de eerste nieuwe ervaring, maar vervolgens blijven ze niet even met de jarige kletsen, maar liepen ze naar een of ander opblaasbadje waar biertjes in stonden. ze haalden er een biertje uit en laat het feest maar beginnen. wat me wel opviel bij dit feest was dat deze mensen eigenlijk met iedereen omgaan, dat geeft toch wel een bepaalde gezelligheid. toen ik de boeren in het begin hoorde praten voelde ik me eerst niet heel erg op m'n gemak, maar alles went. en toen er iemand langs liep met op z'n shirt een tekst :'ik bin en blief een boer' of iets wat er op leek haha dacht ik wel dit meeeen je niet. vervolgens kwam marloes met de boodschap dat er serieus mensen met klompen liepen, maar het zijn ook gewoon mensen. en ze komen zoals ze zijn. mijn respect hebben ze. en ik denk dat dit ondanks al m'n nieuwe ervaringen en dat ik me eerst totaal niet op m'n gemak voelde  dit een gezellig feest was en dat je met boeren ontzettend gezellige feesten kunt hebben.
wat ik je wil meegeven is dat je in het leven nou eenmaal nieuwe dingen gaat leren meemaken. de ene keer zal het beter uitpakken dan de andere keer, maar als je het niet probeert zul je nooit weten wat je allemaal hebt gemist. 

heb ik dit? heb ik dat? heeelp.

elk jaar is het weer hetzelfde liedje. de zomervakantie betekend op vakantie gaan en je koffers in moeten pakken. ik weet gewoon nooit wat ik mee moet nemen. in eindig steevast met een tas op de grond en ál m'n kleren, toiletspullen, make-up, muziek, boeken, en nog meer spullen op m'n bed. als ik dan naar de hoop spullen kijk en vervolgens een blik werp op m'n tas kan ik wel janken, want dat past natuurlijk nooit. dit jaar gaan we gelukkig maar een paar dagen op vakantie, daarom heb ik goede hoop dat het stiekem allemaal wel gaat passen, maar ik ben zo bang om iets te vergeten. het liefst zou ik m'n hele kledingkast gewoon mee willen nemen, maar dat kan gewoon niet. elk jaar op vakantie besef ik me ineens dat ik bepaalde kleren aan wil die ik nooit draag en daarom niet mee heb genomen. als we op de heenweg zijn richting het land waar we dat jaar weer naartoe gaan is het altijd hetzelfde liedje:' heb ik dat wel mee? en dat? en dat? shit dat heb ik thuis laten liggen.' leer je dat dan nooit af kun je je afvragen, maar nee. ik begin ten eerste altijd pas de dag van te voren met inpakken, terwijl ik eigenlijk een week van te voren zou moeten beginnen. vervolgens denk ik alweer aan zoveel dingen dat ik alweer vergeten ben wat ik nog meer mee moet nemen. daarom heb ik besloten dit jaar een vakantiechecklist te maken. dan weet ik in ieder geval dat ik alles heb.

geniet van je vakantie en heb geen vakantiestress. pak optijd in en werk met checklisten dat is en blijft de beste methode. een hele fijne vakantie <3 

lots of love